Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

Εσπεράντο: μια γλώσσα νεκρή ή ένα κοινωνικό πείραμα που συνεχίζεται;



Δεν είμαι γλωσσολόγος και ποτέ δεν ισχυρίστηκα κάτι τέτοιο. Έχω το μικρόβιο να ασχολούμαι με τις γλώσσες αρκετά χρόνια και ποτέ δεν κατάφερα να μάθω μια γλώσσα σε ικανοποιητικό επίπεδο, τέτοιο που να μπορώ να πω ότι την κατέχω σαν τη μητρική μου γλώσσα.  Εντούτοις, έχω μάθει κάτι όλα αυτά τα χρόνια που πέρασα από διάφορες φάσεις προσπαθειών εκμάθησης γλωσσών και αυτό δεν είναι άλλο παρά ότι μια γλώσσα που κάποιος δεν την μιλά (σε καθημερινή βάση) όσο και να την έχει σπουδάσει δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι την γνωρίζει.


Ανέφερα τα παραπάνω ως εισαγωγή επειδή αυτές τις μέρες βρίσκομαι σε μια Διεθνή Συνάντηση Εσπεραντιστών στο Πιέστανυ της Σλοβακίας. Πρόκειται για μια λουτρόπολη, αλλά δεν είναι η λουτροθεραπεία ο λόγος  που είχαμε  μαζευτεί εδώ άνθρωποι από 20 χώρες περίπου. Ο κύριος λόγος, θεωρώ, είναι πέρα από την γλώσσα που οι περισσότεροι από μας θέλουμε να μιλήσουμε - και μιλάμε σε καθημερινή βάση - εκείνο που ονομάζουμε διαπολιτισμική επικοινωνία, δηλαδή να γνωρίσουμε ανθρώπους από άλλες χώρες και να ανταλλάξουμε αυτό που είναι ιδιαίτερο για τον καθέναν μας (αφού πολλά είναι ήδη κοινά λόγω της παγκοσμιοποίησης).


Δημοφιλέστερες αναρτήσεις

google translate element

google analytics